Iets meer dan een jaar geleden kreeg Engine een telefoontje van Floriade 2022. Ja, dè Floriade. Die kent iedereen. Maar ik heb er zelf ook een persoonlijke geschiedenis mee.
Floriade 1972
Toen ik werd geboren was er een Floriade gaande. Blijkbaar was dit de poster. Ik weet het niet zeker, want de copy is vrij eigenzinnig.
Floriade 1982
Ik was tien jaar en ik stond ik in de krant. Ik was apetrots. Mijn vader illustreerde een column over de Floriade in het Parool, en hij had mij afgebeeld in de illustratie van die week.
We waren naar Amsterdam Zuidoost gegaan, waar nu het Gaasperpark ligt. Ik had op een bankje geposeerd, mijn vader had Polaroid-foto’s van me genomen en die tekende hij dan na. Mijn oudere broers hadden al vaker in die columns gefigureerd; nu was het mijn beurt.
Ik mocht nog niet alleen naar de winkel, dus ging ik samen met mijn broer Olivier op koopavond Het Parool kopen. In de kiosk sloeg ik de pagina met de column op, en daar zat ik. Te knuffelen met een exotische dame!
Die had pa er maar even bij bedacht. Vond hij wel passend.
Floriade 1992
Ik was in Den Haag om toelatingsexamen te doen aan de Academie waar mijn vader had lesgegeven. Dat ging in groepjes, en in mijn groepje zat een oogverblindend meisje. Ik liep samen met haar terug naar het station. Ze kwam uit het Zuiden, had een prachtig accent, en ze schilderde graag bloemen. Ze was er heel goed in.
We dronken nog wat op Den Haag CS, en overal om ons heen hingen Floriade 1992-posters. Er waren geen bloemen op afgebeeld en wij, jonge wijsneuzen, vonden het dus geen goede poster. Men zou beter gewoon haar schilderijen gebruiken.
Ze ging terug naar Limburg en ik naar Noord-Holland. We hadden allebei geen telefoon, ik zou haar nooit meer zien. In de trein naar huis luisterde ik naar ‘A Dream Goes On Forever’.
A thousand true loves will live and die
But a dream lives on forever
The days and the years will go streaking by
But the time has stopped in my dream
Thuis schreef ik een liedje voor haar, en omdat ik niet eens naar haar naam had gevraagd, noemde ik haar en het liedje ‘Floriade’. Ik moet het nog ergens op een oude cassette hebben.
Floriade 2022
Engine maakte het logo en de huisstijl van Floriade 2022. We hebben tientallen partnerlogo’s gemaakt, meerdere brochures in zes talen, sales en trade kits, visitekaartjes, en… de poster. Het is niet meer ‘de Floriade’, maar ‘Floriade’, net als het meisje. Toen we dat telefoontje kregen, heb ik er natuurlijk aan gedacht Floriade op te speuren. Maar de klant wenste een andere uitstraling dan schilderijen van bloemen. En het paste niet bij wat er al lag. En wie zit er nou op zo’n achtergrondverhaal te wachten? Sorry, Floriade – misschien over tien jaar.
You’re so long ago and so far away
But my dream lives on forever
I guess I believe that I’ll see you one day
For without it there is no dream